Dlaczego potrzebujesz w swoim życiu coachingu?

​Termin „coaching” pojawia się coraz częściej i nieustannie zyskuje na popularności. W zasadzie panuje ogólne założenie, że „coachem” może być w zasadzie każdy mając kilka szkoleń, a „coachować” możemy wszystko. Tymczasem prawda wygląda trochę inaczej, a cała branża zawiera dużo więcej niż mogłoby się wydawać.

Kto wymyślił coaching?

Odsuwając kwestie słowotwórstwa na bok, warto podkreślić, że mianem coacha określało się osobę, która aktywnie wspierała młodych studentów podczas egzaminów już w Oxfordzie w 1849 roku. Ponieważ równolegle na uczelniach wyższych prężnie rozwijały się dziedziny sportowe, termin coach zaczęto szybko przenosić na trenerów sportowych. Dzisiaj również mamy do czynienia z myleniem tych pojęć lub utożsamianiem trenera personalnego z trenerem sportowym, a chociaż mają wspólne cechy – nie są to tożsame pojęcia!

Za ojca coachingu uważa się Thomasa Leonarda, który w 1992 r. otworzył Coach University. Był on doradcą finansowym z San Francisco, a jego ruch rozpędził powstawanie innych szkół w kraju. Już w 2004 roku, coaching był tak spopularyzowany, że w samym USA korzystało z jego potencjału 79% firm!

Uważa się, że cała ideologia coachingu oraz metodologia działań w jego zakresie ma swoja genezę w piramidzie (hierarchii) potrzeb Abrahama Maslowa, gdzie traktuje się samorealizację jako ostatni, finalny etap realizowania naszych ludzkich potrzeb. W teorii również polega na stosowaniu różnych metod rozwojowych przez jedną osobę, coacha, trenera, mentora w stosunku do innej osoby lub osób. Ważne, że działania coacha mają pomagać w szeroko pojętym rozwoju.

Dlaczego ludzie myślą, że coaching to oszustwo?

Niestety, jak bywa z różnymi dziedzinami zdobywającymi popularność, tak też coaching zmaga się od kilku lat z moda, która działa na niekorzyść całego środowiska oraz uznanych trenerów. Dlaczego tak jest?

Przede wszystkim – łatwo jest zostać coachem. Nie jest to zawód dla którego wymagane jest wykształcenie lub licencja jego wykonywania, co przekłada się na to, że samozwańczy coachowie wyrastają jak grzyby po deszczu. Brak regulacji prawnych w tym temacie przekłada się na to, że jakikolwiek dyplom z jakiejkolwiek szkoły, byle kurs – to wszystko stworzy z Ciebie coacha w mniej niż pół roku. Niestety nijak ma się to do jakości wiedzy oraz oferowanych usług.

Spójrzmy prawdzie w oczy – coachem nie może zostać każdy. Dobry trener personalny powinien mieć określone cechy osobowości, które pozwolą mu na pełną realizację swojego potencjału oraz faktyczną pomoc ludziom. Cierpliwość, samoakceptacja, rozwaga, otwartość to swoisty „starter pack” bez którego nie powinno się w ogóle rozważać pracy z ludźmi. Pamiętaj, że niedoświadczony coach nie tylko Ci nie pomoże, ale może wręcz zaszkodzić!

Wśród praktyk niedoświadczonych trenerów personalnych często spotyka się takie zachowania jak narzucanie swojego zdania i opinii, traktowanie każdego podopiecznego przedmiotowo, szablonowo, tak samo niezależnie od przedstawianym problemów. Coaching nie jest magiczną receptą na wszystkie problemy, może okazać się, że aby daną kwestię rozwiązać, wymagane jest zastosowanie kilku metod, przetestowanie wielu rozwiązać, aby uzyskać tę optymalną. Bywa, że spotykamy się z opinią, że „coaching nie działa, bo mi nie pomógł”, a prawda jest taka, że nie ma jednej, uniwersalnej metody, która działa na wszystkich! Na tym polega właśnie mądrość trenera personalnego – jest on w stanie dobrać metodę do klienta! Dodatkowo doświadczenia ludzi z „fałszywymi” coachami mogą zaważyć na samopostrzeganiu lub samoakceptacji klienta, a to już poważne konsekwencje mogące rzutować na czyjeś życie prywatne i zawodowe.

Niestety coaching w Polsce wciąż jest przedmiotem wielu dyskusji (niekoniecznie merytorycznych ?) co negatywnie odbija się na całym środowisku.

Dlaczego coaching jest dobry?

Po pierwsze, coaching to nie jest działanie po omacku metodą prób i błędów! Prawdziwy coach z powołania nieustannie się dokształca, korzysta ze szkoleń bazujących na naukowej wiedzy! Dobry trener personalny wręcz musi bazować na podstawach psychologii, znać schematy i mieć na tyle duży zakres wiedzy, aby móc używać go w praktyce z powodzeniem.

Coaching nie jest terapią. Nie jest to doraźna forma leczenia rozwiązująca wszystkie Twoje problemy. Osoby sięgające po pomoc coacha powinny być gotowe na dokonanie zmiany w swoim życie, na zmienienie punktu widzenia. Coach ma za zadanie pomóc zmienić kierunek swojego życia, a nie go zmieniać. Pomoc coacha polega na zmianie Twojego nastawienia do siebie i bieżących spraw, które pomogą w zrozumieniu, że osiągnięcie celu to tylko prosty proces, a przeszkody pokonuje się w łatwy sposób i nie blokują one rozwoju. Wspólne szukanie rozwiązań, testowanie ich, nakłanianie do analizy siebie i swoich przemyśleń jest zadaniem trenera motywacyjnego, a działania te maja na celu wzbudzenie w klienci zdolności do samodzielnego osiągania każdego założonego celu.

Artykuł sponsorowany